
Mamma,
Jag försöker berätta hur jag känner,
Du lyssnar,
men du hör inte.
Jag försöker skriva hur jag känner,
Du läser,
säger bara att ja stavat fel.
Jag fösköker förklara hur jag känner,
Du vägrar,
försöka förstå mig.
Jag försöker visa hur jag känner,
Du blundrar,
vägrar att se mina tårar.
Mamma,
Jag försöker bli den du vill att jag ska bli.
Du klagar,
jag räcker inte till.
Jag försöker vara den jag vill jag ska vara.
Du avskyr de,
jag duger inte som jag är.
Jag försöker ändra den jag nu är,
Du säger att de är omöjligt,
jag är hopplös.

Din uppgift är att älska mig för den jag är,
du är ju ändå min mamma.
Inte att ständigt trycka ner mig,
tala om att allt jag gör är fel.
Varför kan du inte älska mig,
duger jag inte när jag är mig själv?
Varför adopterade du inte bort mig då?
Alla har två föräldrar,
varför känns de som jag inte har någon?
© Popcorn Kaz'andra
nattrafiken
åh vännen. blev otroligt rörd av den här dikten. hoppas din mamma läser den och en gång för alla inser vilken helt igenom underbar dotter hon har. kram på dig!

1